Bazuna 1995

Pod koniec roku 1994 do klubu FIFY wpłynęła propozycja organizacji przeglądu BAZUNA, firmowana przez władze miasta Hel. Po krótkiej wizji lokalnej wybrano miejsce, dokonano wstępnych ustaleń. Kierownictwo imprezy mieli objąć Paweł Radzikowski i Monika Piętka, zmieniony miał być termin – Przegląd przypadać miał na pierwszą połowę lipca, w trakcie sezonu turystycznego.

W lutym 1995 r. przygotowania ze strony miasta były jednak posunięte w stopniu minimalnym, ostatecznie w dniu ustalonym na podpisanie decydującej umowy okazało się, że zamiast niej istotnym dokumentem miał stać się . . . faks odwołujący imprezę z powodu braku miejsc noclegowych.

Organizacja BAZUNY’95 znalazła się więc w punkcie wyjścia i na dobrą sprawę można było zadać pytanie o ewentualną przyszłość imprezy po dwuletniej przerwie. Decyzję o realizacji kolejnej edycji przeglądu zawdzięczać należy determinacji kierownictwa imprezy, w dużej jednak mierze jest ona zasługą Macieja Brzeskiego – wiceprezydenta miasta Gdyni, w latach 60-tych prezesa klubu FIFY. To dzięki jego staraniom i udzielonej pomocy impreza w ogóle doszła do skutku.

Termin ustalony został dla przeglądu nietypowy – przełom czerwca i lipca, miejsce jeszcze bardziej “wyszukane” – Centrum Targowe (WTC) EXPO w centrum Gdyni. Ogromna, zadaszona powierzchnia – jakby gigantyczna hala, z pokryciem kostką, wraz z otoczeniem stanowiła obrazek “przemysłowy”, w niewielkim stopniu kojarzący się z piosenką turystyczną i studencką. Zestaw nagłośnieniowy nie był, niestety, najwyższej klasy – przy fatalnej akustyce samego miejsca stwarzało to określone problemy. Cała organizacja imprezy, od podjęcia decyzji, zajęła niecały miesiąc czasu.

W gronie kierownictwa, poza Pawłem i Moniką, nowymi osobami byli: Agnieszka Turyn (biuro), Janusz Jaskulski (serwis techniczny) oraz Justyna Wanasz (kuchnia). Powrócono (już na dobre) do dawnego, trzydniowego układu imprezy, z niedzielnym koncertem laureatów.

Konkurs wyłonił kilka ciekawych zespołów, które odtąd z powodzeniem pojawiały się na różnych scenach, ich nazwy: DNIEJE, INCOGNITO oraz Z POWODU SŁOŃCA – wykonawca Rajdowej Piosenki Roku 1995 – “Własny kąt”. Tytuł Honorowej Rajdowej Piosenki Roku otrzymała kolejna propozycja Adama Szarka – “Z nadzieją” w wykonaniu grupy NA WARIACKICH PAPIERACH.

Poziom konkursu można określić jako przyzwoity; w koncertach nocnych wystąpiło wielu wykonawców publiczności bazunowej znanych – pomimo wielu niedostatków BAZUNA’95 miała i strony dobre. Najważniejszym jednak było utrzymanie ciągłości imprezy w chwili zmiany ekipy organizacyjnej; nazwa BAZUNA znów była obecna w ogólnopolskim kalendarzu imprez.

Niniejszym ogłaszamy, że XXIII Ogólnopolski Turystyczny Przegląd Piosenki Studenckiej “BAZUNA’ 95″ (edycja halowa) przeszedł do historii.

Nie licząc się z ryzykiem utraty zdrowia i życia, mając w pamięci warunki niedawnego zdobycia Bieguna Północnego przez gdańszczan, Ława Przysięgłych w składzie: Kobieta (Iwona Fuchs i Agnieszka Turyn, razem lub osobno) oraz Jarosław “Timur” Gawryś, Krzysztof Jurkiewicz i Maciej Służała ogłasza wyrok:

Na dożywotni tytuł piosenki – laureatki skazano:

  • “Walc” i “Szczęście” Jakuba Sławomira Kusza z Opola,
  • “Ballada na złe dni” zespołu Z POWODU SŁOŃCA z Kwidzyna,
  • “Chociaż” Anny Sosińskiej z Gdańska,
  • “High life” zespołu THE CLAPS z Gdańska,
  • “Jesień” zespołu DLA MNIE BOMBA z Prabut,
  • “Song o rozstaniu” Elizy Drzałowskiej z Sandomierza,
  • “Deszcz” zespołu MYJ ZĘBY z Warszawy,
  • “Chciałabym” w wykonaniu Joanny Zemlak z Kwidzyna,
  • “Po górach, po chmurach” zespołu AD PERSONAM z Torunia,
  • “Hej, bracie, hej” zespołu GĘDŹBY z Kwidzyna,
  • “Znowu idę” i “Wszystko, co masz” grupy NA WARIACKICH PAPIERACH z Inowrocławia,
  • “Pochwała ziemi i prochu” zespołu INCOGNITO z Bielawy,
  • “To tylko samba” zespołu ZA MIEDZĄ z Gdańska,
  • “Podróż niepojęta” i “Na balkonie” zespołu DNIEJE z Elbląga,
  • “W hołdzie Edgarowi Degas” i “Urojona kantyna” zespołu DŹWIĘK z Gdańska.

Dodatkowo postanowiono upomnieć:

  • zespół THE CLAPS za tekst utworu “Wracamy” oraz basistę zespołu za bardzo irlandzką postawę, czyli wojowniczy wygląd i piłkarską koszulkę,
  • zespół AD PERSONAM za ciepło i klimat,
  • zespół INCOGNITO za ogół,
  • zespół DNIEJE za dobór tekstów i osobowość,
  • kabaret SŁOIKI z Sandomierza za docenienie budzika jako strażnika wartości chrześcijańskich,
  • zespół MYJ ZĘBY za odwrócenie ról oraz estradowy wygląd i kowbojskie buty wokalisty, oraz
  • Kornelię Córkę Rosoła za debiut.

Skazuje się także na wyróżnienie piosenki – recydywistki:

  • “Smuga cienia” w wykonaniu grupy RA-III z Bolesławca oraz
  • “Requiem dla Majstra Biedy” w wykonaniu Joanny Zemlak.

Tytułem Rajdowej Piosenki Roku 1995 piętnuje się:

  • honorowo: piosenkę “Z nadzieją” autorstwa Adama Szarka, w wykonaniu zespołu NA WARIACKICH PAPIERACH – za ponadczasowość i międzypokoleniowość,
  • oraz kategorycznie i bezwarunkowo piosenkę “Własny kąt” autorstwa Bartłomieja Dzikowskiego, w wykonaniu zespołu Z POWODU SŁOŃCA.

Z powództwa cywilnego przyznaje się:

  • nagrodę ufundowaną przez redakcję dwutygodnika młodzieżowego “Cogito” Annie Sosińskiej z Gdańska,
  • nagrodę firmy “Bravo” zespołowi NA WARIACKICH PAPIERACH.

Publiczność postanowiła zlinczować zespół Z POWODU SŁOŃCA.

Nasz Facebook